Afkicken

Ik zit nu alweer een week in de 'afkick kliniek'. Omdat slapen nog steeds K gaat, kan ik wel 's morgensvroeg wat bloggen. De sfeer is hier gemoedelijk, de meesten zijn normaal net als ik. Er kruipt hier trouwens nog steeds geen schildpad rond, maar veilig is het zeker nog niet met al die rare machines die je op afstand injecteren :).... Het afkicken is heel erg zwaar. Ik ben nu van 5 pillen terug naar 1, lekker in een rap tempo. Maar ik heb hier zoveel last van: onrustig, boos, agressief en heeeeeeel erg veeeeeel verdrietig. Weet niet waar het allemaal vandaan komt. Een prima situatie voor de conversie om weer eens van zich te laten horen. Deze week de ene aanval na de andere. Ik krijg nu heel veel kalmeringspillen om de bijwerkingen te onderdrukken.
De PMT sessie ontspanning ontaarde in een sessie 'hoe bouw ik de spanning op?' Ook dit eindigde in mijn karretje met pakken kleenex. Pffff dit is echt heel zwaar, maar ik moet er doorheen en dat gaat me ook wel lukken. Maar ik heb de afgelopen weken al een paar keer gezegd, geef mijn maar 2 hernia's want die zielenpijn is ondraaglijk.
Maar mijn ontdeugende streken ben ik nog niet kwijt. Eigenlijk mag ik alleen met begeleider naar buiten, dat is voor mijn eigen veiligheid. Maar ik had het begin van de week al eens geprobeerd om dik ingepakt op de deur af te stevenen en gewoon vragen of ik er uit mocht en dat mocht zowaar.
Gistermiddag toen ik onder de pillen zat, wilde ik gewoon alleen met mijn verdriet naar buiten. Zelfde tactiek, jas aan, sjaal aan en resoluut naar de deur. Er kwam net iemand naar binnen en toen ik netjes vroeg of ik  naar buiten mocht was dat geen probleem. Maar waarschijnlijk zijn ze toen toch nog maar eens naar mijn vrijheden gaan kijken, mag dus niet alleen, en dat in combinatie met alle spanningen van de ochtend leek het de verpleging bij nader inzien toch niet zo'n goed plan. Dus ze kwamen me achterna gerend en het feestje ging niet door ...............fffffffffffrrrrrrrrrrrrruuuuuuuuussssstratie!!!! De PMT therapeut die ons een beetje entertaint is toen een stukje met me meegelopen. Doel niet helemaal bereikt maar wel buiten geweest. 's Avonds met Mart nog naar buiten geweest, lekker kopje theedrinken in het ziekenhuisrestaurant. Wat een uitje ;-)