/> Je zal het maar hebben!: Kaalslag in Den Dolder

Over mij

Mijn foto
'Openheid leidt tot begrip' is mijn motto! Daarom deel ik ook hier de ervaringen gevoelens die ik heb als psychisch kwetsbaar persoon op weg naar herstel. Ik heb deze weg al voor een groot deel afgelegd, maar de reis is nog niet afgelopen.

zaterdag 13 augustus 2011

Kaalslag in Den Dolder

Misschien dat jullie het in het nieuws hebben gehoord, maar in Den Dolder zijn op onverklaarbare wijze veel bomen omgevallen. Nou ik weet hoe het komt! Sinds maandag is er in de kamer naast mij iemand opgenomen die 's nachts de bomen te lijf gaat. Maandagnacht wist ik niet wat me overkwam. Om half 12 hoorde ik een vrij hoog geluid dat steeds in volume toenam. Mijn nieuwe buurvrouw lag dus vreselijk te snurken. In het begin van de nacht vond ik het nog wel grappig om te horen dat je het gezaag aan het begin van de gang al kon horen. Maar toen het maar door bleef gaan, was de lol er toch snel van af. Ik slaap de laatste tijd al erg slecht omdat ik nog al aan het hyperen ben, maar hierdoor kon ik helemaal niet slapen. Ook de nachtverpleger moest me gelijk geven en vond het een hoop herrie. Ook met een pammetje kon ik de slaap niet vatten. En op een gegeven moment was ik het zo zat en raakte zo geïrriteerd, dat ik mijn dekbed en kussen heb gepakt en op de bank in de huiskamer ben gaan liggen. Maar ook hier kon ik de slaap niet meer vatten. Had dus een hele nacht niet geslapen, maar mijn buuf had daarentegen een goede eerste nacht gehad. Het geronk is de hele nacht non-stop doorgegaan. Een slapeloze nacht heeft me niet veel goed gedaan en dinsdag ging ik dan ook behoorlijk uit mijn plaat. Dinsdagnacht heb ik op een andere kamer geslapen. Mijn moeder heeft woensdag 14 paar kabouterpiemels (bijzonder soort oordoppen) meegebracht, dus sindsdien ben ik gewapend tegen het geronk. De rest van de week was ook knudde. Veel aanvallen met deze keer ook een compleet verkrampt been, au dat doet pijn.
Mijn medicatie is weer opgehoogd maar het duurt een tijdje voordat het effect merkbaar is. Alles bij elkaar was mijn toestand dus zodanig dat ik ook dit weekend weer in Den Dolder blijf. Een verstandig besluit, maar het voelt heel anders. Sinds vanochtend ben ik nog de enige cliënt hier op de afdeling. Dat vind ik knap vervelend en ongezellig en ook moeilijk om te accepteren. Ben ik dan zo slecht dat ik niet naar huis kan? Ook wel raar dat er cliënten zijn die niet naar huis willen maar moeten en ik wil graag naar huis, maar .... Ik vermaak me dus maar weer met bloemen plukken, fietsen en ik heb vanmiddag een nieuw schilderij voor aan de muur gemaakt, 3 x raden wat er op staat. Benieuwd of dit morgen in de smaak valt bij mijn medecliënten. Ook krijg ik dit weekend twee keer bezoek en dat is in deze situatie wel fijn. 

2 opmerkingen:

  1. Het was gezellig zaterdag. Leuk om weer even bij te praten. Veel sterkte deze week!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Yep Ronnie, was gezellig op het gekkenhuis-terras. De chocolaatjes waren lekker.

    BeantwoordenVerwijderen