/> Je zal het maar hebben!: Giant

Over mij

Mijn foto
'Openheid leidt tot begrip' is mijn motto! Daarom deel ik ook hier de ervaringen gevoelens die ik heb als psychisch kwetsbaar persoon op weg naar herstel. Ik heb deze weg al voor een groot deel afgelegd, maar de reis is nog niet afgelopen.

zondag 31 juli 2011

Giant

Dat ik een zeilmeisje ben, is bij de meeste van jullie wel bekend. Maar dat ik vroeger een echt paardenmeisje was, is misschien voor sommigen wel nieuws. Als klein meisje bracht ik veel tijd door op de manege. Ik wilde altijd al een eigen paard, maar mijn ouders waren daar geen voorstander van. Zij vonden dat ik maar moest leren zeilen in ons 'Zeepaardje' (een piraatje, een klein zeilbootje voor kinderen). Maar ja ook toen al gold: als ik eenmaal iets in mijn hoofd heb, zal het ook gebeuren. Dus toen ik 18 was, was het zover. Ik had keihard gewerkt en genoeg centjes verdiend om een eigen paard te kopen. Mijn ouders waren toen ook overstag en steunden mij door een stal te bouwen en wat hand en spandiensten te verrichten. Dus toen kwam Giant (tsja alles is 'groots' in mijn leven). Een mooie, temperamentvolle vos op leeftijd maar die nog heel wat in zijn mars had. Dit waren leuke en drukke tijden. 's Morgens vroeg op om te mesten en te voeren, daarna naar school (HBO), daarna rijden, verzorgen en ook nog studeren. Om alles te bekostigen had ik ook nog een bijbaantje in de horeca. Elk weekend en in de vakanties werkte ik in de keuken van een cafe-restaurant en daarna ging ik nog wel eens oppassen op twee kids. In die tijd leerde ik ook Martin kennen en ook die wilde ook nog wat aandacht van mij. In die tijd kwam hij duidelijk nog niet op de eerste plek.

Waarom nu dit verhaal over Giant? Afgelopen vrijdag was ik bij de psycholoog en zij wilde graag weten hoe ik met Giant omging. Ik was in staat om Giant op een bepaalde manier te benaderen zodat hij voor mij deed wat ik wilde. Dit is eigenlijk hetzelfde als de therapeuten bij mij proberen te doen. Ik kon hele verhalen vertellen over Giant. Ondanks dat het al 15 jaar geleden is, leeft hij nog steeds in mijn herinneringen. Ook komt hij regelmatig terug in mijn dromen. Dit is een regelrechte nachtmerrie, waar ik nu nog niet meer over wil vertellen. En al pratende werd ik ermee geconfronteerd wat deze droom mij probeert te vertellen. Dit kwam behoorlijk binnen en raakte me diep. Wat een sessie van een kwartier zou zijn, werd een sessie van 2 uur, deels stuiterend op mijn bed. Sindsdien is Giant weer volop in leven.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten